کاربرد های کارت هوشمند

پرداخت الکترونیکی : از جمله کاربردهای کارت هوشمند استفاده در خدمات بانکی و پرداخت الکترونیکی است که استانداردهای رایج EMV (Europay, MasterCard, VISA) در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد.






امنیت : استفاده از کارت هوشمند به عنوان ابزار رمزنگاری، مدیریت کلمه عبور، احراز هویت کاربران و دیگر ابزارهای مرتبط از جمله زمینه هایی است که کارت هوشمند در آنها کارایی دارد.

سلامت الکترونیکی : صنعت سلامت الکترونیکی، پرونده سلامت الکترونیکی، سازمانها مرتبط با حوزه خدمات بهداشتی و درمانی از کارت هوشمند به عنوان رسانه ای ایمن جهت مدیریت تعاملات و تراکنشهای خود استفاده می نمایند.

مدیریت مشتری و وفاداری : کارت هوشمند به عنوان ابزار شناسایی مشتری و همچنین رسانه ارائه سرویسهای ارزش افزوده در جلب و حفظ مشتریان یک سرویس و یا محصول تجاری بسیار پرکاربرد است.

حمل و نقل : استفاده از کارت هوشمند در حوزه مدیریت حمل و نقل، پرداخت عوارض تردد، پرداخت پارکومتر، بلیط وسایل حمل و نقل عمومی و غیره ، به عنوان یک ابزار فعالسازی مورد استفاده قرار می گیرد.







تلفن

تلفن (به انگلیسی: Telephone) از دستگاه‌های ارتباط از دور است که برای انتقال صدا بکار می‌رود. نخستین تلفن توسط الکساندر گراهام بل اختراع شد. تلفن فرستادن پیام و دریافت آن را بدون آن که نیاز به جدولی مانند الفبای مورس باشد ممکن ساخت. با استفاده از تلفن، مردمی که فرسنگ‌ها از یکدیگر دورند می‌توانند با هم صحبت کنند.






تاریخ

بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۱ خرداد ۱۲۵۴ شمسی، الکساندر گراهام بل با همکاری دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد، و در ژانویه ۱۸۷۶ میلادی دستگاه تلفن بل به کار افتاد. دهم مارس ۱۸۷۶ میلادی (۱۲۵۵ شمسی) بل از اتاق خود به‌وسیله این دستگاه به دستیارش در اتاق دیگر گفت: «آقای واتسن بیایید با شما کار دارم».

تلفن، پس از اختراع کامل توسط بل به سرعت اشاعه یافت و سیم‌های آن از شهری به شهر دیگر کشیده شد. چهارده سال بعد از اختراع تلفن یعنی در سال ۱۸۹۰ میلادی آلمون براون استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد. در سال ۱۸۹۱ ارتباط تلفنی بین شهرهای لیون و تهران برقرار گردید. دو قاره اروپا و آمریکا تحت محاصره شبکه‌ای درآمدند که روز به روز گسترش می‌یافت. روزی که بل درگذشت (سال ۱۹۲۲)، به احترام او ارتباط تلفنی بر روی شبکه وسیعی که دارای هفده میلیون تلفن بود به مدت یک دقیقه قطع شد. تلگراف و تلفن ارتباط سریع و فوری از راه دور را میان نقاطی که می‌توانند سیم‌کشی بشوند، ممکن ساخت. اما از سال ۱۸۹۶ دانشمندان توانستند میان دو نقطه که حتی سیم‌کشی نشده بود ارتباط سریع و فوری برقرار سازند (تلگراف بی‌سیم)






تلفن اینترنتی

تلفن اینترنتی نوعی ارتباط تلفنی است که از طریق اینترنت و با استفاده از فناوری «صدا روی پروتکل اینترنت» صورت می‌پذیرد و عبارت است از انتقال صوت از طریق بسته‌های آدرس پروتکل اینترنت (IP) و با استفاده از زیرساختار اینترنت. در واقع یک مجموعه از سخت‌افزار و نرم‌افزار است که ما را قادر می‌کند تا از اینترنت به عنوان واسط انتقالی برای تماس‌های تلفنی استفاده کنیم. این روش به علت حذف مراکز تلفن راه دور از دایره تماس، از نظر هزینه بسیار به صرفه‌است.







تلفن ثابت

تلفن ثابت، (به انگلیسی: landline) به تلفنی از طریق خط تلفن که با استفاده از سیم مسی ارتباطات مخابراتی را برقرار می‌سازد، اطلاق می‌گردد.

تا پیش از همه‌گیر شدن تلفن‌های همراه، از واژه تلفن برای آنچه امروزه تلفن ثابت خوانده می‌شود، استفاده می‌شد، ولی هم‌اکنون برای تفکیک تلفن همراه، از تلفن ثابت بکار گرفته می‌شود.

در سال ۲۰۰۳ اطلاعات‌نامه جهان تعداد خطوط تلفن ثابت مورد استفاده در سراسر جهان را، در حدود ۱٫۲۶۳ میلیارد خط تلفن اعلام نمود. چین با ۳۵۰ میلیون و ایالات متحده آمریکا با ۲۶۸ میلیون مشترک، رتبه‌های اول و دوم از بالاترین شمار خطوط تلفن فعال میان تمامی کشورهای جهان را در اختیار داشتند. کشور بریتانیا نیز با ۲۳٫۷ میلیون تلفن ثابت، رتبه سوم را به خود اختصاص می‌داد.






تلفن در ایران

در سال ۱۲۶۵ شمسی مصادف با ۱۸۸۶ میلادی، برای اولین بار در ایران، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاهزاده عبدالعظیم به طول ۷/۸ کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه آهن ری را داشت کشیده شد. مرحله دوم فناوری مخابرات در تهران از سال ۱۲۶۸ شمسی یعنی ۱۳ سال پس از اختراع تلفن با برقراری ارتباط تلفنی بین دو ایستگاه ماشین دودی تهران و شهر ری آغاز شد. پس از آن بین کامرانیه در منطقه شمیران و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بین مقر ییلاقی شاه قاجار در سلطنت آباد سابق و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد.

وزارت تلگراف در سال ۱۲۸۷ شمسی با وزارت پست ادغام و به نام وزارت پست و تلگراف نامگذاری شد. در سال ۱۳۰۲ شمسی قراردادی برای احداث خطوط تلفنی زیرزمینی با شرکت زیمنس و هالسکه منعقد شد و سه سال بعد در آبان ماه ۱۳۰۵ شمسی تلفن خودکار جدید بر روی ۲۳۰۰ رشته کابل در مرکز اکباتان آماده بهره‌برداری شد. در سال ۱۳۰۸ شمسی امور تلفن نیز تحت نظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و به نام وزارت پست و تلگراف و تلفن نامگذاری شد. مرکز تلفن اکباتان در سال ۱۳۱۶ شمسی به ۶۰۰ شماره تلفن رسید و دو سال بعد بهره‌برداری شد و در سال ۱۳۳۷ به ۱۳ هزار شماره توسعه یافت. خطوط تلفن جدید یا کاریر نیز پس از شهریور ۱۳۲۰ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و ارتباط تلفنی بین تهران و سایر شهرها گسترش یافت و مراکز تلفنی تهران یکی پس از دیگری تأسیس شد. وزارت پست و تلگراف و تلفن در سال ۱۳۸۳ به نام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تغییر نام یافت.






شبکه‌های تلفن خصوصی در ایران

نخستین شبکه تلفن خصوصی ایران بنام تالیا در بهار ۱۳۸۴ هجری خورشیدی آغاز بکار کرد. شبکه تالیا که تنها سرویس تلفن همراه اعتباری را ارائه می‌کرد، در فاز اول بهره‌برداری در شهر تهران فعال شده‌است و بر طبق برنامه در فازهای بعدی در شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز، فارس، قم و اهواز و سپس در سایر شهرهای ایران فعال گردید.

دومین شبکه تلفن خصوصی ایران به نام ایرانسل در سال ۱۳۸۵ شروع به کار کرد.

سومین شبکه تلفن خصوصی ایران با نام رابتل که البته بخشی از سهام آن متعلق به سازمان تأمین اجتماعی است در سال ۱۳۸۹ آغاز به کار کرد. این شرکت برای سال‌های ابتدایی دوران فعالیتش امتیاز انحصاری ارایه خدمات نسل سوم را داشت.







تماس تلفنی راه‌دور

تماس تلفنی راه‌دور، (به انگلیسی: Long-distance calling) در مخابرات و ارتباطات، به یک تماس تلفنی یا ترانک، گفته می‌شود، که با نقطه‌ای خارج از منطقه محلی تعریف شده، (به‌عنوان مثال خارج از شهر) انجام گرفته شود. این تماس‌ها به طور معمول، در هر دقیقه هزینه‌ای بالاتر از نرخ مکالمات محلی را دارا می‌باشند.

تماس تلفنی راه دور مستقیم، نخستین بار در سال ۱۹۵۱ امکانپذیر شد، که شهروندان معمولی نیز امکان تماس مستقیم با شماره تلفنی در شهری دیگر را پیدا کردند. پیش از آن این تماس‌ها، از طریق اپراتورهای شرکت‌های تلفن منطقه‌ای انجام می‌شد، که بسیار وقت‌گیر بود و به‌دلیل استفاده از تعداد اپراتورهای زیاد، هزینه اینگونه تماس‌ها نیز بسیار بالا بود.

در اواخر قرن بیستم که این سیستم‌ها کاملا تغییر پیدا کرد و تکنولوژی جدید مخابراتی جایگزین آن شد، هزینه تماس‌های بین‌المللی نیز بسیار پایین آمد، ولی از آنجایی‌که مخابرات توسط دولت‌ها اداره می‌شد، این هزینه‌ها بصورت مصنوعی بالا نگهداشته شد که از این طریق سود بالایی نصیب دولت‌ها می‌گردید، ولی با ورود شرکت‌های مخابراتی کشورهای توسعه یافته، به بازار بین‌المللی و رقابت شدید بین آنها، این قیمت‌ها بتدریج شکسته شد. گرچه در برخی از کشورها همچون ایران، مخابرات هنوز توسط دولت اداره می‌شود و متقابلأ نرخ تماس‌های بین‌شهری و بین‌المللی، هنوز هم بطور مصنوعی بالا نگهداشته می‌شود، که سود زیادی را نیز نصیب شرکت‌های مخابراتی دولتی و نیمه‌دولتی، می‌نماید.






رومینگ

جابه‌جایی (رومینگ) در ارتباطات بی سیم به معنای گسترش سرویس اتصال در مکانی غیر از مکانی که آن سرویس ثبت شده است، می‌باشد.

جابه‌جایی GSM به این صورت تعریف می‌شود: توانایی یک مشتری با گوشی سلولی در فرستادن و دریافت تماس‌های آوایی، داده‌ها و دسترسی به سرویس‌های دیگر شامل سرویس‌های داده‌ای خانگی، در هنگام سفر در بیرون از منطقه تحت پوشش شبکه خانگی.







پدیده صدای الکترونیکی
پدیده صدای الکترونیکی یا به اختصار (EVP) صدا‌هایی هستند که در ضبط‌های الکترونیکی پیدا می‌شوند که به نظر همانند صحبت کردن شخصی به نظر می‌رسند اما به طور غیر عمد ضبط شده‌اند. EVP‌ها معمولا در امواج ولگردی که در هوا هستند یا صدای پس زمینه یافت می‌شوند. معمولا ضبط این صداها با افزایش حساسیت دستگاه نسبت به صدای محیط امکان پذیر است. طبق ادعاهایی که شده است صداهایی که توسط دستگاه EVP ضبط می‌شوند جزو اصوات ماوراءالطبیعه هستند. اگر چه تعدادی از توضیحات طبیعی ارائه شده است از جمله apophenia (پیدا کردن اهمیت در پدیده‌های ناچیز) و شنوایی pareidolia (صدا‌هایی که به طور تصادفی توسط شخص خاصی بیان می‌شود)






تاریخچه

داستان‌ها، مدارک و نشانه‌های زیادی از داستان ساخت EVP و شروع قدم‌های اولیه وجود دارد و مشخص کردن یک زمان مشخص برای تولد EVP کمی دشوار است. برخی مدارک و شواهد نشان می‌دهد اولین بار، دانشمند معروف و شناخته شده، توماس ادیسون اولین کسی بوده که جهت ارتباط با مادر متوفی خود به فکر ساخت وسیله‌ای جهت ارتباط با وی افتاده، عده‌ای هم بر این باورند وی در خلال جلسات احضار ارواح و با کمک یکی از همین ارواح راهنمایی می شده تا چنین دستگاهی را بسازد. با وجود این مدارک و نشانه‌ها در مورد توماس ادیسون، هنوز هیچ وسیلهٔ مشخصی از وی پیدا نشده و به ثبت نرسیده که مختص به این کار باشد، هرچند که علم وی و اختراعات وی هم اکنون یکی از مهمترین وسایل ارتباطی ما در این زمینه می‌باشد بسیاری از گفته‌ها و نوشته‌ها پیرامون توماس ادیسون و EVP نادرست و اثبات نشده مانده و گزارش‌های بسیاری به دروغ به نقل از وی مطرح شده. تنها ارتباط موثق بین ادیسون و EVP نقل قولی است از ادیسون در مجله مشهور و با قدمت Scientist امریکا در خلال یک مصاحبه که در آن ادیسون چنین بیان داشته: " به نظر این موضوع امکان پذیر است که بتوان دستگاهی ساخت، آنقدر ظریف و حساس که اگر اشخاصی در دنیای دیگر وجود داشته باشند یا بخواهند با ما در این دنیا در ارتباط باشند، به کمک این دستگاه به آنها این فرصت را بدهیم تا خود را بهتر بیان کنند تا اینکه بخواهیم شاهد واژگونی میزها، حرکات سریع در Ouija Board، استفاده از مدیوم‌ها و استفاده از روش‌های خام و قدیمی جهت ارتباط با این اشخاص باشیم." با چنین نقل قولی از ادیسون و وجود شواهد ریز دیگر در این باره حتی اگر نخواهیم ادیسون را بعنوان اولین فرد معرفی کنیم، می‌توانیم به طور قطع وی را از اولین پایه گذاران تفکرEVP بنامیم.






علاقه اولیه

در سال ۱۹۳۶، Attila von Szalay، عکاسی بود که تلاش می‌کرد این اصوات ناشناخته و غیر قابل وصف را به کمک یک صدانگار ضبط نماید. وی در سال ۱۹۴۰ با وسایل قدیمی و زنگ زده خود توانست به این خواسته برسد. نزدیک به سال ۱۹۴۹، شخصی به نام Marcello Bacci، در ایتالیا صداهایی را از منابع نامشخص ضبط کرد که به قول وی این اصوات از دنیای بعد از مرگ آمده و به کمک خلاء مجرایی مخابره شده ضبط شده. در صدهٔ پنجاه، دو کشیش کاتولیک به نام پدر Emetti و پدر Gemelli توانستند صدای پدرشان را ثبت نمایند. در سال ۱۹۵۹ نقاش و فیلم ساز سوئدی به نام فردریش یورگنسن صدای آواز پرنده‌ها را ضبط کرد. در خلال پخش این نوار ضبط شده صدای عجیب و آشنایی توجه او را جلب کرد. صدا، صدای پدر وی بود که مدت‌ها پیش از دنیا رفته بود و بعد از آن توانست صدای همسر متوفی خود را بشنود که نام او را صدا می‌کرد. بعد از این اتفاقات تکان دهنده فردریش بیش از پیش به ضبط صدا پرداخت و در خلال ثبت و ضبط‌های بعدی حتی توانست صدای مادر خود را هم بشنود. در ادامهٔ چنین اتفاقاتی بود که جرقهٔ EVP مدرن زده شد و تعداد بسیاری از صداها و اصوات ضبط شده از دنیای مردگان به صورت کنترل شده ثبت و ضبط گردید.






شروع دوران مدرن

در سال ۱۹۸۲، سارا استپ اولین انجمن تحقیقاتی EVP امریکا را در منطقهٔ Severna Park واقع در ماریلند پایه ریزی کرد، سازمانی با هدف افزایش آگاهی از پدیدهٔ EVP، و با هدف آموزش روش‌های مدرن و استاندارد جهت ثبت پدیدهٔ EVP. خانم سارا استپ اولین تحقیق خود را در زمینهٔ EVP در سال ۱۹۷۶ انجام داد و هزاران هزار پیغام ضبط شده را توانست از دوستان، اعضای خانواده و دیگر افراد مرده ثبت نماید.

اصطلاح Instrumental TransCommunication (ITC) توسط ارنست سنکوسکی در سال ۱۹۷۰ در رابطه با برقراری ارتباط با ارواح و اشخاص غیر مادی به کمک ادوات الکترونیکی همچون تلفن، فکس، رادیو، ضبط صوت، رایانه و ... بیان شد. در سال ۱۹۹۷، شخصی به نام امانتس باروش از ساختمان روانشناسی دانشگاه Western Ontario به کمک روش Konstantin Raudive توانست یک سری از تجارب را در این زمینه و به کمک کارشناس ITC به نام مارک ماسی بدست آورد. یک رادیو در یک فرکانس خالی روشن بود و بیش از هشتاد و یک بار به مدت یک ساعت و یازده دقیقه شروع به ضبط نمود. در این مدت یک نفر هم در فضای خالی نشسته بود و با ارتباط شفاهی قصد ارتباط با منبع EVP را داشت. باروش چنین گزارش داد که چندین نمونه را بدست آورده که شامل صداهایی مشکوک به EVP بوده. هرچند که این صداهای ضبط شده آنچنان شفاف نبودند. یافته‌ها در مجلهٔ Scientific Exploration در سال ۲۰۰۱ همراه با یک مرور ادبیاتی در این رابطه انتشار یافت.






GSM – ام‌ام‌اس آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس F – ام‌ام‌اس

پروتکل HTTP , WAP HTTP , SMTP , POP۳ HTTP , SMTP , PAP، اس‌ام‌اس Gate way WAP gateway آی‌پی based gateway Gateway F – ام‌ام‌اس براساسHTTP وTCP / آی‌پی رله و یا سرورMMS فقط با یک رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر است، حتی در ارتباط با اپراتورهای مختلف در کل با رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر است در کار داخلی با شبکه‌های دیگر ۲ رله و یا سرورMMS درگیر است سیگنالینگ از SS۷ استفاده نمی‌شود. از سیگنالینگ SIPاستفاده نمی‌شود در واسط MM۱ ازSIP استفاده میشود. (بین کامپیوتر کاربر و رله یا سرور ام‌ام‌اس) جهت ارسال تأئیدیهSMS ازSS۷استفاده میشود سرویس فقط ام‌ام‌اس یکپارچه شدنMMS و پیام بی‌درنگ تا بحال فقط MMSرا شناخته شده، اما در آینده موارد دیگری خواهد بود آگاه سازی با استفاده از روش فشاری درWAP فرستاده میشود با استفاده از سیگنالینگ SIPفرستاده میشود توسط SMSفرستاده میشود ثبت جهت ثبت فقط بهMMS نیاز دارد جداگانه ثبت اس‌آی‌پی وMMS انجام میگیرد توسط شناسه کاربر و کلید عبور قبل از ارسالMMS رمزگذاری اتصال مستقیم بدون رمزگذاری توسط S – CSCFکنترل میشود توسط گذر واژه و شناسه کاربر جدول ۱ – مقایسه GSM – ام‌ام‌اس، آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس، F – ام‌ام‌اس

جدول شماره ۱ مقایسه بین GSM، آی‌ام‌اس و ETSI – TISPAN را در مورد سرویس ام‌ام‌اس نشان میدهد. در ام‌ام‌اس به سیگنالینگ شماره ۷ نیازی نیست زیرا SS۷ فقط برای اس‌ام‌اس استفاده میگردد. اما F – ام‌ام‌اس استثناست چون F – ام‌ام‌اس جهت تأئیدیه رسیدن پیام از SMSاستفاده میکند، بنابراین SS۷ هنوز در F – ام‌ام‌اس استفاده میگردد. تا زمانیکه در سیستم GSM از سیگنالینگ اس‌آی‌پی استفاده نگردد، آی‌ام‌اس در واسط MM۱ از آن بهره میگیرد. بنابراین تمامی ارتباطات MM۱ در ام‌ام‌اس از سیگنالینگ اس‌آی‌پی استفاده میکنند. آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس دو رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر با سیگنالینگ نیاز دارد. این مطلب به مورد عمومی برقراری نشست در آی‌ام‌اس که در شکل ۳ نشان داده شده، باز میگردد. ویژگی دیگر آی‌ام‌اس عدم وابستگی آن به تجهیزات و شبکه میباشد، می‌تواند به انواع مختلف رسانه‌ها و ترتیب شبکه‌ها دسترسی پیدا کند. جهت برخورد مناسب با قابلیت انعطاف آی‌ام‌اس به دو عدد رله و یا سرور ام‌ام‌اس نیاز است. برخلاف آی‌ام‌اس، در سیستم GSM هر اپراتور GW را باز نموده‌است. بنابراین هر پیام به سمت GW اپراتور می‌تواند مستقیماً به ترمینال مقصد حمل شود. به این خاطر است که در سیستمهای GSM فقط یک رله و یا سرور ام‌ام‌اس نیاز است. F – ام‌ام‌اس، به بیان دیگر ساختار مشترک آی‌ام‌اس را در رابطه با ارتباط با سیستم دیگر پذیرفته‌است مانند شبکه عمومی موبایل زمینی (PLMN). در مورد ثبت و رمزگذاری، آی‌ام‌اس مجبور است یا اس‌آی‌پی یا ام‌ام‌اس را ثبت کند. ثبت اس‌آی‌پی جهت دانستن اینکه ترمینال مقصد ام‌ام‌اس را پشتیبانی می‌کند یا نه، نیاز است، جهت ارسال IM بر روی ام‌ام‌اس نیز به آن نیاز داریم. این سازوکار در سیستمهای GSM تا زمانیکه از سیگنالینگ SIPاستفاده نکنند یافت نمی‌شود. سیستمهای GSM فقط باید حمل شدن یک ام‌ام‌اس را به سمت دریافت کننده، بدون توجه باینکه دریافت کننده فعال هست یا نه، ثبت کنند. در F – ام‌ام‌اس، مشترکین بایستی شناسه کاربر و گذر واژه خود را تعیین کنند. این عمل در ارتباط به صورت پروتکل نقطه به نقطه و HTTP برطبق استاندارد ETSI انجام میپذیرد. V – نتیجه گیری اهداف آی‌ام‌اس یکپارچه سازی دو تا از موفق‌ترین فناوری‌ها در مخابرات یعنی موبایل و اینترنت میباشد. این یک مفهوم ترکیبی از آن دو سرویس است، بنابراین مردم آینده، نه تنها از طریق موبایل به مکالمه می‌پردازند، بلکه از آن، جهت پیام بی‌درنگ (IM)، کنفرانس ویدئویی و ویژگی Push to talk استفاده میکنند. مفهوم آی‌ام‌اس جایگزین شبکه متداول تلفنی (PSTN) می‌شود و از اینترنت تلفنی به عنوان یک فناوری جدید بهره میبرد. همچنین از دومین سوئیچ پکتی استفاده میکند، در برقراری نشست خود از هیچ عامل اتصال گرا استفاده نمی‌کند. با آی‌ام‌اس، در ارتباط دیگر سدی وجود ندارد. مردم هر کجا، مستقل از ساختار شبکه (PSTN، اینترنت، GSM، WLAN و غیره) میتوانند به یکدیگر متصل گردند، همچنین مستقل از لوازم زیرساخت و با ایجاد سرویسهای زیاد ارتباط انسانها با یکدیگر غنی میگردد. پیام اس‌آی‌پی در پروتکل اصلی در ورای مفهوم آی‌ام‌اس میباشد. اس‌آی‌پی کاربر را قادر میسازد که توسط صدا، نوشته و یا ویدئو تماس بگیرد. با SIPیکپارچه سازی با خیلی از پروتکل‌های آی‌پی و بسیاری از سرویسهای دیگر در رسانه دیگر، آسان میگردد. TISPAN گروه کاری در ETSI است که به استانداردسازی شبکه نسل آتی (NGN) میپردازد. اهداف NGN چون شبکه جهانی متشکل از بسیاری زیرسیستمها، شامل PSTN و آی‌ام‌اس و بسیاری دیگر از زیرسیستمها میباشد. تمام ارتباط‌ها براساس فناوری‌های آی‌پی صورت میپذیرد. در NGN بسیاری از زیرسیستمها میتوانند به یکدیگر متصل گردند که این مطلب به علت بازبودن پروتکل، بازبودن GW و چند سرویس بودن بوده و در آینده مشخص میگردد. به هرحال، ETSI – TISPAN هنوز این مفهوم را تحت مطالعه دارد و تا به حال فقط نسخه ۱ NGN تحریر یافته‌است. ام‌ام‌اس به علت توانائی‌های آن جهت ارسال پیام چند رسانه‌ای، سرویس آینده ارتباطی خواهد بود. این سرویس جذاب تر، انعطاف پذیرتر و ارزان تر در مقایسه با هر سرویس غیرهمزمان دیگر میباشد. در آی‌ام‌اس، ام‌ام‌اس می‌تواند به ترمینالهای دیگر آی‌ام‌اس حمل و باسرویسهای پیام بی‌درنگ یکپارچه گردد. در NGN، فرستادن ام‌ام‌اس از PSTN توسط ام‌ام‌اس ثابت (F – ام‌ام‌اس) یک ویژگی خواهد بود./۱-۳۱/۸







کیفیت خدمات
کیفیت خدمات (به انگلیسی: Quality of service) (مخفف انگلیسی: QoS) کارایی کلی شبکهٔ تلفنی یا رایانه ای را می‌گویند.






تعریف
در زمینهٔ مکالمه راه دور، کیفیت خدمات برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات تعریف شد. کیفیت خدمات تمام وجوه ارتباط را شامل می‌شود از جمله زمان پاسخ، افت، اکو، فرکانس پاسخ، قطعی و محدودهٔ سیگنال تا نویز.






خطاها
گاهی بسته‌های اطلاعاتی به خاطر خطای بیت قطع می‌شوند که به خاطر نویز یا رابط مواصلاتی به خصوص در مورد ارتیاطات بی سیم و یا با کابل مسی طولانی است.







شبکه دیجیتالی خدمات یکپارچه

۱ هدف از سیستم‌های سیگنالینگ:

هدف از سیستم سیگنالینگ انتقال اطلاعات کنترلی (بخش سیگنالینگ) بین اعضا در یک شبکه تلفنی است.این اعضاء شامل سوییچ‌ها، مراکز اجرایی و بخش data است. این اطلاعات شامل بخش سیگنالی، برای بدست آوردن و پایان دادن به ارتباطات و اطلاعات دیگر از جمله سرویس directory ,credit card و message است.

در ابتدا سیستم‌های سیگنالینگ برای تنظیم ارتباطات بین ادارات مخابرات و تجهیزات اولیه و ابتدایی مشتری در آن زمان (CPE) طراحی شده بودند که به منظور نقل و انتقال نه تنها صدا، بلکه همچنین ویدئو یا سیگنالهای data از طریق یک شبکه آنالوگ یا دیجیتال بود.

در سیگنالینگ‌های اولیه، سیگنالهای کنترلی روی همان مدار که برای مبادله اطلاعات اصلی استفاده می‌شد "ترافیک کاربر" به کار گرفته می‌شد.

برای مثال: در سیستم‌های آنالوگ قدیمی از سیگنالینگ In-Band استفاده می‌شد.در سیستم‌های سیگنالینگ جدید ss۷ از کانال مجزایی برای اطلاعات سیگنالینگ (کنترلی) استفاده می‌شود.

این سیستم‌ها سیستم‌های "سیگنالینگ کانال مشترک" یا (CCS ) نامیده شده‌اند، زیرا یک کانال مجزا برای سیگنالینگ استفاده شده است.بسیاری از مردم به این سیستم‌های جدید out-of-Band می‌گویند.که دارای مزایای بسیاری نسبت به In-Band است و امروزه دو نوع out-of-Band وجود دارد.

SS۷ مثالی از اولین نوع است که : Signalling in Band & physical out of Band نامیده می‌شود.

مثال دوم ISDN است که : logical out of Band & physical in Band نامیده می‌شود که ترافیک کاربر و سیگنالینگ "کنترلی" روی یک کانال فیزیکی مشترک هستند.اما بخشی از پهنای باند تنها برای از ظرفیت کانال تنها برای ترافیک سیگنال رزرو شده و باقی‌مانده از ترافیک کاربر رزرو شده است. ( ترافیک کاربر مثل تماس تلفنی و ترافیک سیگنالینگ شامل اطلاعات کنترلی است.)

در ISDN از اصطلاحات کانال B برای توضیح کانال مشترک و اصطلاح کانال D برای توضیح کانال سیگنالینگ استفاده می‌شود.







پیش‌شماره تلفن

پیش‌شماره تلفن، کدی رقمی است که در ارتباطات تلفنی برای محدوده‌های مکانی تعیین می‌شود.







پیش‌شماره سه گونه‌است:

پیش‌شماره شهری:این پیش‌شماره در سیستم تلفن ثابت برای مناطق مختلف یک شهر استفاده می‌شود. معمولاً سه یا چهار رقمی است. بطور مثال پیش شماره ۸۸۷۳ چهار رقم اول بسیاری از شماره تلفن‌هایی است که در محله عباس آباد تهران قرار دارند. این پیش‌شماره بخشی جداناشدنی از شماره تلفن اصلی است و در شماره گیری این پیش شماره‌ها همیشه استفاده می‌شوند.
پیش‌شماره بین شهری:این پیش‌شماره برای مناطقی که وسعت شان در حدود یک شهر است در نظر گرفته می‌شود. این پیش شماره‌ها با یک صفر شروع می‌شوند. تعداد رقم‌های این پیش شماره متفاوت است مثلاً در ایران این پیش‌شماره بدون در نظرداشت صفر اول آن بین دو تا چهار رقم است.

در شماره گیری از شهری به شهری دیگر این پیش شماره حتماً باید پیش از شماره تلفن اصلی شماره گیری شود.

پیش‌شماره بین‌المللی: این پیش شماره برای کشورها در نظر گرفته شده‌است. با دو صفر شروع می‌شود و بدون در نظر داشت دو صفر اول آن بین یک تا چهار رقم متغیر است. شماره‌های یک رقمی و دو رقمی بیشتر به کشورهای با سابقه جهان تعلق دارند و شماره‌های سه تا چهار رقمی به کشورهایی که جدید التاسیس هستند.

در شماره گیری از کشوری به کشور دیگر باید این کد حتماً اول شماره گیری شود.

در شماره گیری بین الملی ابتدا باید پیش‌شمارهٔ بین الملی را شماره گیری کرد سپس پیش‌شماره بین شهری بدون صفر آن و سپس شماره تلفن اصلی که شامل پیش‌شمارهٔ شهری می‌شود.

یک نمونه:فرض کنیم یک شماره تلفن بصورت ‎۰۰۹۸۴۵۲۳۲۲xxxx‏ داریم (xها می‌توانند هر عدد یک رقمی ای باشند). در این شماره که می‌توان آنرا بصورت ‎۰۰۹۸-۴۵۲-۳۲۲-xxxx‏ نوشت: به طور مثال:

۰۰۹۸: پیش‌شمارهٔ بین‌المللی کشور ایران است.
٠٢١: پیش‌شمارهٔ شهر تهران است.
٠4١: پیش‌شمارهٔ شهر تبریز است.
٠٢٨: پیش‌شمارهٔ شهر قزوین است.
٠٢٦: پیش‌شمارهٔ شهرستان کرج است.
٠44:پیش‌شمارهٔ شهرستان مهاباد است.
xxxx: که می‌تواند هر عدد چهار رقمی ای باشد به همراه پیش‌شماره شهری شماره تلفن اصلی مشترک مخابراتی است.








مجله فنی آزمایشگاه‌های بل
مجله فنی آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs Technical Journal) مجله‌ای است که به طور اختصاصی برای دانشمندان آزمایشگاه‌های بل تهیه می‌شود. این مجله هر سه ماه یکبار به وسیلهٔ انتشارات جان وایلی در کشور آمریکا منتشر می‌گردد.







صنعت موبایل در ایالات متحده
.






تاریخچه

نسل اول خدمات تلفن‌های همراه (1G) برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ در شیکاگو راه اندازی شد.







اپراتورهای خدمات بی‌سیم
اپراتورهای ملی

در حال حاضر چهار شرکت در ایالات متحده وجود دارند که خدمات تلفن همراه را در سراسر این کشور ارائه می‌کنند. دو تای آنها یعنی AT&T و T-Mobile خدماتی را با استفاده از استاندارد GSM ارائه می‌کنند، در حالیکه دو تای دیگر یعنی Verizon و Sprint اصولاً از CDMA استفاده می‌کنند.

Verizon / ورایزون بی سیم:

ورایزون که مقر آن در Basking Ridge نیوجرسی می‌باشد در واقع سرمایه گزاری مشترکی از ارتباطات ورایزون و وودافون است که خدمات 2G را با استفاده از cdmaOne و خدمات 3G را با استفاده از cdma2000 و خدمات 4G را با استفاده از LTE ارائه می‌کند.







AT&T Mobility:

AT&T موبیلیتی که مقر آن در آتلانتا، جورجیا می‌باشد، دارای شبکهٔ بی سیم Cingular می‌باشد و خدمات 2G را با استفاده از تکنولوژی GSM، خدمات 3G را با استفاده از W-CDMA و خدمات 4G را با استفاده از تکنولوژی HSPA+ و LTE ارائه می‌کند.







سازمان Sprint:

سازمان Sprint، که مقر آن در پارک Overland، کانزاس می‌باشد، خدمات 2G را با استفاده از cdmaOne، خدمات 3G را با استفاده از تکنولوژی CDMA2000 و خدمات 4G را با استفاده از WiMAX و LTE ارائه می‌کند.







T-Mobile:

T-Mobile آمریکا، که مقر آن Bellevue واشنگتن است در واقع یک شرکت وابسته به T-Mobile بین‌المللی AG در آلمان است. T-Mobile در ایالات متحده، خدمات 2G را با استفاده از GSM، خدمات 3G را با استفاده از W-CDMA و خدمات 4G را با استفاده از HSPA+ ارائه می‌کند.







مدار الکترونیکی

مدارهای الکترونیکی (به انگلیسی: Electronic circuit) به همراه مدارهای الکتریکی دو دستهٔ کلی از مدارات به‌شمار می‌روند. در مدارهای الکتریکی محیط حرکت الکترون و به طور کلی جنس تشکیل دهنده اجزا مدار به هیچ عنوان اهمیت ندارند، بلکه، رابطه ریاضی بین ولتاژ و جریان این اجزای الکترونیکی مهم هستند. در حقیقت، در تحلیل این مدارها کمتر به ساختمان این قطعات توجه می‌شود.

برعکس مدارهای الکتریکی، مدارهای الکترونیکی علاوه بر رابطه ریاضی ولتاژ و جریان قطعه، به محیط عبور الکترون توجه کرده و در کل این جنس و نحوه ساخت اجزا است که خیلی اهمیت دارد. در تحلیل برخی از مدارهای الکترونیکی چون معادلات دیفرانسیل بسیار سخت و پیچیده ایجاد می‌شوند غالبا از تقریب برای قسمت‌های الکترونیکی استفاده می‌شود.

مدارهای الکترونیکی خود به دو دستهٔ دیجیتال (رقمی) و آنالوگ (قیاسی) تقسیم می‌شوند. دردستهٔ رقمی منظور از رقم صفر ویک است که صفر به معنی صفر منطقی و یک یعنی یک منطقی که صفر یعنی صفر ولت ویک یعنی پنج ولت.







مدار الکتریکی

مدارهای الکتریکی از به‌هم پیوستن المان‌های الکتریکی یا غیر فعال (مقاومت، خازن، سلف، لامپ، و ...) یا المانهای الکترونیکی یا فعال (دیود، ترانزیستور، IC، و ...) یا ترکیبی از آن دو بوجود می‌آید به طوری که حداقل یک مسیر بسته را ایجاد کنند و جریان الکتریکی بتواند در این مسیر بسته جاری شود.

اگر عناصر تشکیل دهندهٔ مدار الکتریکی باشند، مدار الکتریکی نامیده می‌شود، و اگر عناصر الکتریکی و الکترونیکی باشند، مدار الکترونیکی است .

هر مدارالکتریکی از اجزای اصلی زیر تشکیل شده است:

یک منبع تغذیه‌الکتریکی مانند باتری یا ژنراتور
سیم‌های رابط: سیم‌ها یا نوارهای ارتباط دهنده مدار، از یک ماده رسانای الکتریسیته خوب مانند مس تشکیل می‌شوند.
مصرف کننده یا بار: وقتی می‌گوییم یک مدار الکتریکی تشکیل شده است، که اتصال دهنده‌ها و سایر قطعات، یک حلقه بسته را بوجود آورده باشند. تنها در این صورت است که جریان برق برقرار می‌شود.
المانهای مداری: همچون خازن، مقاومت، سلف، ترانسفورماتور، دیود







خدمات هدایت تماس

(خدمات) هدایت تماس (به انگلیسی: call forwarding یا call diversion) نوعی پردازش تماس است که به کاربر امکان می‌دهد تماس‌های تلفنی را به‌طور خودکار به تلفن یا افزارۀ دیگری، مانند سامانۀ پست صوتی، هدایت ‌کند.
برابرهای فارسی

هدایت تماس برابرنهادۀ فرهنگستان است در ایران برای بیان این مفهوم بیشتر اصطلاح دایوِرت (کردن) به کار می‌رود. گوشی‌های مختلف از برابر‌های فارسی دیگری هم برای آن بهره گرفته‌اند؛ برای نمونه در گوشی‌های سونی اکسپریا اصطلاح انتقال تماس (به دیگری) به کار رفته است.

روش کاربرد برابر فارسی فرهنگستان در جمله‌ها:

«خطّ قبلی‌ام را هدایت کردم روی خطّ جدیدم.»

به جای

«خطّ قبلی‌ام را دایورت کردم روی خطّ جدیدم.»


این مفهوم در فارسی عامیانه به شکل دیگری هم بیان می‌شود. با الگو گرفتن از اصطلاح عامیانۀ «خط روی خط افتادن»، که بیانگر یکی از اختلال‌های ارتباطی است، گاهی به جای جمله‌ای مانند:

«خطّ قبلی‌ام را دایورت کردم روی خطّ جدیدم.»

گفته می‌شود:

«خطّ قبلی‌ام را انداختم روی خطّ جدیدم.».






اوکی کیباتارو
اوکی کیباتارو کارآفرین، مهندس و بازرگان ژاپنی بود، که در سال ۱۸۸۱ شرکت اوکی الکتریک اینداستری را در میناتو، توکیو تاسیس نمود.

‌ موزه بنیاد شهید

این مکان که در فضای اداری بنیاد شهید واقع شده در ابتدای بلوار مدرس قرار دارد، و گوشه‌هایی از جنگ ایران و عراق را به نمایش می‌گذارد. بیشترین اشیای موجود، از سوی خانواده کشته‌شدگان جنگ به این موضوع اهدا شده‌است.





موزه مردم شناسی رباط ویرانی

این موزه با هدف معرفی جایگاه و اهمیت مشاغل سنتی و بومی مشهد در سال ۱۳۸۵ شمسی در محل رباط ویرانی از بناهای تاریخی دوره تیموری و صفوی ایجاد گردیده‌است. رباط ویرانی بنایی است سرپوشیده که در قرون و سده‌های پیشین در راه کاروان‌رو نیشابور به توس واقع بوده اما امروزه در محور گردشگری مشهد شاندیز در ویرانی ۱۹ واقع است.



موزه علوم و تاریخ طبیعی خراسان

سازمان آموزش و پرورش خراسان رضوی با هدف ارتقای سطح اطلاعات عموم علاقه مندان در سال ۱۳۷۷ شمسی اقدام به تاسیس موزه علوم و تاریخ طبیعی خراسان نمود. بخشی از اشیاء ارزشمند این موزه اهدایی نمونه‌هایی توسط مردم بوده‌است.



موزه علوم زمین

این مکان در وسعتی حدود ۴۵۰ مترمربع در سال ۱۳۸۵ شمسی به بهره‌برداری رسید که از بخش‌های مختلف آن می‌توان به سالن مرکزی با تنوعی از نمونه سنگ‌ها، کانی‌ها، فسیل، مخزن با بیش از هزار نمونه، سالن نمایش فیلم و کارگاه اشاره کرد.



موزه تاریخ طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی

پروژه احداث موزه تاریخ طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی با مساحت تقریبی ۲۰۰ متر در سال ۱۳۸۷ در محل اداری واقع در بلوار وکیل آباد مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این مجموعه شامل ۲۲ زیستگاه مصنوعی از جمله منطقه دشتی، کویری تپه ماهوری استپی، کوهستانی جنگلی، باتلاقی، نی زار، خور، آب‌های ساحلی و دریا است که در آن بیش از ۳۰۰ نمونهٔ تاکسیدرمی شده نظیر ۱۷ گونه پستاندار، ۱۱۰۰ گونه پرنده، ۳ گونه خزنده، ۵ نوع سنگواره و ۳۹ تابلو حشرات است.



گنجینه آب

این مکان در سال ۱۳۷۸ ش توسط کارشناسان آب منطقه‌ای خراسان واقع در بلوار سازمان آب افتتاح گردید. هدف از ایجاد چنین مجموعه‌ای آشنایی، بررسی و شناخت سازه‌های آبی قدیمی استان از قبیل شیوه‌های آبیاری سنتی، آداب و رسوم مرتبط با آب در مناطق مختلف، معرفی تکامل و پیشرفت صنعت آب، پل بندها، نحوه عملکرد بخدان‌ها، آب‌انبارها و قنات‌ها و روی هم رفته ارائه اطلاعات و مستندات به علاقمندان است.



موزه مردم شناسی حمام مهدی قلی بیک

این موزه در کنار مقبره امیر غیاث الدین ملکشاه در ضلع غربی حرم رضوی واقع شده‌است.



موزه فردوسی و شاهنامه توس

ساختمان این موزه همزمان با بنیان آرامگاه فردوسی در بخشی از محوطه باغ برای چایخانه سنتی طراحی و سپس اجرا گردید. بعدها این بنا به موزه تغییر کاربری داد و در آن اشیاء مرتبط و آثار به دست آمده از توس و روزگار فردوسی برای بازدید فرهنگ دوستان به نمایش گذاشته شده‌است.


موزه آرامگاه نادری

این موزه در محل آرامگاه نادری در چهارراه شهدا مشهد واقع است. فضای وسیع سالن موزه دارای ویترین‌هایی است که در آن بیشتر اقلام جنگی و جنگاوری از عصر افشاریه و قاجار در معرض دید عموم قرار گرفته‌است.



موزه حوضخانه هزاردستان

این مکان با وسعتی معادل ۳۵۰ متر مربع در اواسط راسته بازار جنت واقع گردیده و پیش از تغییر کاربری به حوضخانه بخشی از یک خانه مسکونی در محله قدیمی سراب قرار داشته‌است. هدف از ایجاد چنین فضای سنتی ارائه و بازشناخت فرهنگ غنی ایرانی اسلامی به گردشگران داخلی و خارجی و زائران آرامگاه رضا است.
مکان‌های مذهبی
مهمترین اماکن مذهبی شهر مشهد که مهم‌ترین مکان مذهبی ایران نیز هست، حرم علی بن موسی‌الرضا است. سالانه حدود ۳۰ تا ۳۵ میلیون نفر به زیارت این حرم می‌روند.
دیگر مسجدها، حسینیه‌ها و امامزاده‌ها از جمله مکان‌های مذهبی هستند که دارای زیارت کنندگان فراوانی هستند.
مسجد جامع گوهرشاد واقع در محدوده حرم رضوی، مسجد هفتاد و دوتن، مسجد و حسینیه کرامت، امامزاده ناصر و یاسر و آرامگاه امامزاده یحیی بن زید، آرامگاه خواجه اباصلت، آرامگاه خواجه مراد، آرامگاه پیر پالاندوز، آرامگاه شیخ نخودکی، گنبد خشتی، گنبد سبز، [[آرامگاه خواجه ربیع]] از جمله مکان‌های مذهبی مشهد هستند.



مکان‌های ورزشی

مشهد دربردارندهٔ مجموعه‌ها و اماکن ورزشی بسیار و چندین پیست ورزشی است که در ادامه به انها اشاره شده است:




مجموعه‌های ورزشی

مجموعه‌های ورزشی تختی مشهد، مجموعه‌های ورزشی آستان قدس رضوی، مجتمع فرهنگی ورزشی یاس، استخرهای ارمغان، کاظمیان، هلال احمر و شهید بهشتی، مجموعه ورزشی موجهای آبی را می‌توان بعنوان نمونه یاد کرد. گفتنی است در سال ۱۳۹۰ بزرگترین مجموعه آبی سرپوشیده طبقاتی آسیا با نام پارک ساحلی آفتاب در مشهد افتتاح گردید.



استادیوم‌های ورزشی

در این بخش می‌توان استادیوم ثامن و ورزشگاه امام رضا را نام برد.

ورزشگاه ثامن مشهد دومین ورزشگاه ایران پس از ورزشگاه آزادی است که به دوربین عنکبوتی مجهز شده است.

ورزشگاه امام رضا نیز شامل ۱۴ سالن ورزشی در زیر جایگاه تماشاگران استادیوم است، این استادیوم ۲۵ هزار نفره تا زادروز علی ابن موسی‌الرضا، در سال ۱۳۹۱ به طور کامل به بهره‌برداری خواهد رسید؛ اولین چمن مصنوعی مورد تایید فیفا در کشور، در این استادیوم اجرا خواهد شد که ناظران فیفا برای تایید استاندارد آن چهار مرحله بازدید خواهند داشت؛ میزان افرادی که در یک روز در این مجموعه ورزش می‌کنند ۳۵۰۰ نفر است در حالی که این رقم در استادیوم آزادی معادل ۲۵۰۰ نفر است.



هتلهای مشهد

این شهر دارای هتلهای بیشماری است و این به خاطر زائر پذیر بودن ان در تمام ایام سال است. بزرگترین هتل مشهد، هتل بین‌المللی قصر طلایی با ۴۰۰ اتاق می‌باشد.

هتلهای ۵ ستاره مشهد عبارتند از: هتل بین‌المللی قصر طلایی - هتل مجلل درویشی- هتل هما ۲- هتل پارس - قصرالضیافه-هتل مدینه الرضا-هتل پردیسان

هتلهای ۴ ستاره مشهد عبارتند از:هتل قصر- هتل اترک - هتل جواد - هتل فردوسی - هتل ایران - هتل میثاق - هتل توس - هتل فردوس -




پیست‌های ورزشی

پیست دوچرخه‌سواری مشهد که در سال ۱۳۹۰ به عنوان مجهزترین پیست دوچرخه‌سواری کشور معرفی گردید ؛ پیست اتوموبیل‌رانی، پیست موتورسواری و پیست موتورکراس که همه در ۱۰ کیلومتری جاده مشهد - شاندیز واقع می‌باشند؛ پیست اسکیت بلوار شهید باهنر، پیست اسکیت کوهسنگی، پیست اسکی کوههای آب و برق مشهد و پیست سوارکاری مشهد نیز از دیگر پیست‌های ورزشی مشهد می‌باشند.

اولین زمین چمن گلف کشور ایران نیز در مجموعه ثامن شهر مشهد واقع شده است


آموزش
این شهر با دارا بودن مراکز دانشگاهی و آموزش عالی بسیار بویژه دانشگاه فردوسی مشهد با بیش از ۲۳ هزار دانشجوی داخلی و خارجی و دانشگاه بین‌المللی امام رضا و نیز دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد و واحد بین‌الملل دانشگاه فردوسی مشهد عملاً به قطب دوم دانشگاهی کشور پس از تهران مبدل شده‌است. علاوه بر آن شهرداری مشهد در سال ۱۳۸۷ توسط سازمان بین‌المللی کلان شهرهای جهان به عنوان دومین مقر آموزشی این سازمان پس از مونترال در کانادا انتخاب شد.




جابجایی‌های درون شهری
حمل و نقل در شهر مشهد بر عهده سازمان تاکسیرانی، شرکت واحد اتوبوسرانی و شرکتهای خصوصی، تاکسی‌تلفنی‌ها و مینی‌بوس‌ها و خطوط مترو است.



قطار شهری مشهد

قطار شهری مشهد در روز ۲ اسفند ۱۳۸۹ به بهره‌برداری رسید. بر این اساس مشهد بعد از تهران دومین شهر در ایران است که از شبکه حمل و نقل ریلی درون شهری برخوردار می‌شود.

خط یک قطار شهری مشهد شرق و غرب شهر را در کمتر از ۵۰ دقیقه به هم متصل می‌کند. لازم به ذکر است که روزانه حدود ۱۰۰ هزار نفر از طریق قطار شهری مشهد جابجا می‌شوند. در ابتدای راه‌اندازی خط یک، مدت زمان سوار نمودن مسافر هر ۳۵ دقیقه بود که این زمان در حال حاضر به تقریبا ۸ دقیقه کاهش پیدا کرده است.

بر اساس پیش بینی‌ها، شهر مشهد نیازمند ۴ خط قطار شهری است.

مسیر شماره ۱ LRT به طول ۲۵ کیلومتر از فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد تا منطقه وکیل‌آباد
مسیر شماره ۲ مترو به طول ۱۴ کیلومتر از انتهای طبرسی شمالی تا میدان فضل بن شاذان
مسیر شماره ۳ مترو به طول حدود ۲۴ کیلومتر از شهرک ابوذر تا قاسم‌آباد
مسیر شماره ۴ مترو به طول ۱۴ کیلومتر از شهرک شهید رجایی به خواجه ربیع

در طرح قطار شهری مشهد، توسعه خطوط قطار شهری به شهرهای جدیدی چون گلبهار و بینالود نیز پیش بینی و تصویب شده‌است.



بزرگراه‌ها

در کلانشهر مشهد تقریبا ۸۰ کیلومتر بزرگراه داخل شهری وجود دارد که با وجود توسعه آن‌ها ولی طرح اصلی و پایهٔ اکثریت آنها به قبل از انقلاب اسلامی بر می‌گردد.

برخی بزرگراه‌های مشهد عبارتند از:
بزرگراه میثاق، بزرگراه شهید کلانتری، بزرگراه امام علی، بزرگراه نمایشگاه، بزرگراه وکیل‌آباد، بزرگراه آزادی، بزرگراه غدیر، بزرگراه شهید بابانظر، بزرگراه شهید میرزایی، بزرگراه شهید چراغچی و بزرگراه سلسله الذهب.



فرودگاه

شهر مشهد دارای فرودگاهی بین‌المللی با نام «فرودگاه بین‌المللی شهید هاشمی‌نژاد» است؛ این فرودگاه دارای مسیرهای پروازی داخلی و خارجی متعددی است.

این فرودگاه درسال ۱۳۳۰ در محل زائرسرای فعلی احداث شد. پیش از آن در محل میدان پانزده خرداد باندی خاکی جهت فرود هواپیماهای کوچک نظامی وجود داشت که محل استقرار قبضه‌های ضدهوائی بود.

در سال ۱۳۴۶ باند جدید فرودگاه مشهد ازنوع بتن و پایگاه پدافند نیروی هوائی مورد بهره‌برداری قرارگرفت که روزانه یک پرواز از نوع DC۳ درمسیر تهران-مشهد و پروازهای آموزشی و ایرتاکسی علاوه بر پروازهای نظامی ازآن استفاده می‌کردند.

با افزایش پروازها و ورود هواپیماهای DC۸ و متعاقباً بوئینگ ۷۲۷،۷۳۷،۷۰۷ وایرباس درسال ۱۳۵۷ پارکینگ و ترمینال جدید برج مراقبت پرواز و ساختمان‌های جانبی فرودگاه جدید مورد بهره‌برداری قرارگرفت.

پس از پایان جنگ ایران و عراق، فرودگاه مشهد به فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد تغییر نام داد.



آلودگی‌های زیست‌محیطی

شهر مشهد نیز همانند سایر کلان‌شهرهای بزرگ دنیا درگیر آلودگی هوا، آلودگی آب، آلودگی خاک، آلودگی صوتی و آلودگی‌های مغناطیسی است؛ یکی از مهم‌ترین اقداماتی که در راستای کاهش این آلودگی‌ها صورت گرفته استفاده از انرژی و فناوری‌های دوست‌دار محیط زیست و تاسیس بزرگترین نیروگاه خورشیدی کشور در این شهر است، یکی از ویژگی‌های مهم نیروگاه خورشیدی مشهد استفاده از سیستم ردیاب خورشید است که توان تولید برق را ۲۰ درصد افزایش می‌دهد.

از دیگر فعالیت‌های صورت گرفته در این زمینه می‌توان به ایجاد نخستین نیروگاه بیوگاز خاورمیانه در شهر مشهد در سال ۱۳۸۸ اشاره نمود که این پروژه آثار مطلوب زیست محیطی را به همراه خواهد داشت و گازهای مخرب لایه ازن جمع‌آوری و سپس سوازنده می‌شوند و از محل تولید انرژی آن برق تولید می‌گردد و در آینده نزدیک، سومین نیروگاه بیوگاز نیز در این شهر احداث خواهد گردید. از دیگر سو شهر مشهد اولین و تنها شهری است که اقدام به تولید کود گرانوله (نوعی کود آلی گوگرددار) در کارخانه کمپوست نموده که برای حفظ محیط‌زیست و کشاورزی پایدار کمک مفیدی است. راه‌اندازی کارخانجات بازیافت در شهر مشهد ۲۰ درصد از مشکلات زیست محیطی این شهر را کاهش داده است.



آلودگی هوا
بر طبق آمار ارائه شده روزانه بیش از ۸۰۰ هزار دستگاه خودرو در شهر تردد می‌کند که این تعداد خودرو عامل ۷۰ درصد آلودگی هوای شهر مشهد است. در سطح شهر مشهد، روزانه ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار سفر درون‌شهری انجام می‌شود که در آن، یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر مسافر جابجا می‌شود. در حال حاضر، تنها ۵۰ درصد این سفرها، با وسایل حمل و نقل عمومی انجام می‌گیرد. همچنین سالانه حدود ۴۰ هزار خودرو به شبکه معابر شهری وارد می‌شود. در این میان، حدود شش درصد سفرهای درون شهری، با دوچرخه انجام می‌شود. ۱۲ ایستگاه سنجش آلودگی هوا در مشهد مستقر است که بیش از ۸۰ درصد از پهنه شهر را پوشش می‌دهد و برای پوشش صد در صدی به احداث پنج ایستگاه دیگر نیاز است.





صدا و سیمای مرکز خراسان رضوی

صدا و سیمای مرکز خراسان رضوی یکی از مراکز صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است که در شهر مشهد فعالیت می‌کند.[۱]
پیشینه
پیشینه رادیو خراسان

استان خراسان تا سال ۱۳۲۷ رادیو محلی نداشت. اغلب مردم از رادیو تهران یا ایران که به سختی شنیده می‌شد، استفاده می‌کردند. در سال ۱۳۲۷ لشکر ۱۲ خراسان با استفاده از فرستنده‌ای که در اختیار داشت، شروع به پخش برنامه‌ای رادیویی با نام رادیو لشکر در شب‌های یکشنبه نمود. این برنامه که به صورت زنده پخش می‌شد، حتی در خود شهر مشهد هم به سختی و همراه با پارازیت شنیده می‌شد.[۲]

سال بعد این فرستنده به ادارهٔ انتشارات و تبلیغات واگذار شد. این اداره توسط استاندار وقت تاسیس شده بود و مسئولیت هدایت آن بر عهدهٔ عبدالحسین آموزگار، سردبیر روزنانه آفتاب شرق، بود.[۲]

سرانجام رادیو مشهد در ۱۲ دی ۱۳۲۸، رسما آغاز به کار کرد. اولین استودیوی پخش این رادیو، اتاقی در باشگاه افسران بود. اولین موج‌های حامل صدا رأس ساعت ۱۶ از طریق فرستندهٔ لشکر که پرقدرت‌ترین فرستندهٔ موجود در خراسان بود در فضای شهر مشهد پراکنده شد. پس از مدتی فعالیت‌های این رادیو متوقف شد ولی در سال ۱۳۳۲ دوباره از سر گرفته شد.

در ابتدا رادیو مشهد از ساعت ۱۶ تا ۱۸ روزانه ۲ ساعت برنامه پخش می‌کرد. اخبار، گفتار مذهبی، گفتار اجتماعی و موسیقی تنها برنامه‌هایی بودند که از رادیو مشهد پخش می‌شدند. اخبار این رادیو همان اخبار ظهر رادیو تهران بود که پس از بازنویسی این رادیو پراکنده می‌شد.

امکانات فنی رادیو مشهد به یک تقویت‌کننده ۷۵ واتی، یک میکروفون و دو دستگاه گرامافون محدود می‌شد.

۲ اردیبهشت ۱۳۷۵ «شبکهٔ استانی صدای خراسان» راه‌اندازی شد. این شبکه تا پیش از تقسیم استان خراسان به سه استان مجزا، بیش از ۹۲ درصد جمعیت استان خراسان را تحت پوشش قرار می‌داد و در حوزهٔ برون‌مرزی با سه رادیوی دری، ازبکی و تاجیکی به تولید و پخش برنامه برای مخاطبان خارج از کشور مشغول بود.



پیشینه تلویزیون خراسان

در مهر ۱۳۵۰ ساختمان رادیو و تلویزیون فعلی خراسان افتتاح شد. مرکز سیمای خراسان که از طریق ریزموج‌ها از برنامه‌های شبکه‌های سراسری استفاده می‌کرد، در تولید محلی نیز از مراکز فعال تلویزیونی به شمار می‌آمد.

در خرداد ۱۳۷۱ سیمای خراسان به سیستم پخش تصاویر رنگی مجهز شد. تا سال ۱۳۷۲ سیمای خراسان به رکورد تولید سالانه ۲۱۰ ساعت برنامه رسیده بود و در فواصل پخش برنامه‌های شبکه یک سیما نیز اقدام به پخش برنامه‌ها و پیام‌های کوتاه می‌نمود.

در ۱۹ اسفند ۱۳۷۶ شبکهٔ استانی خراسان به عنوان سومین شبکهٔ استانی صدا و سیمای ایران، بعد از شبکه‌های تهران و اصفهان، رسما افتتاح شد و بیش از نیمی از جمعیت استان را تحت پوشش قرار می‌داد. تا پایان سال ۱۳۸۵ این پوشش به حدود ۹۱ درصد رسیده بود. شبکهٔ استانی خراسان از نظر کیفیت و کمیت برنامه‌ها، همواره از شبکه‌های استانی پیشرو محسوب می‌شود؛ به گونه‌ای که در نظرسنجی سال ۱۳۹۰ میزان رضایت‌مندی مردم خراسان از برنامه‌های این مرکز ۶۷ درصد بود که هفت درصد از میانگین رضایت‌مندی مخاطبین ۲۹ شبکهٔ استانی ایران بیشتر است. این شبکه چندین سال به پخش برنامه‌های صبحگاهی ویژهٔ اذان صبح، همراه شبکه‌های استانی اصفهان و فارس می‌پرداخت.

شبکهٔ استانی خراسان رضوی پس از تقسیم استان خراسان در سال ۱۳۸۳ و پیش از تاسیس شبکه‌های استانی خاوران و اترک، بیش از پنج سال در استان‌های خراسان جنوبی و شمالی نیز قابل دریافت بود.

۲۲ خرداد ۱۳۹۰ طی مراسمی در مشهد، پخش بیست و چهار ساعتهٔ شبکهٔ استانی سیمای مرکز خراسان رضوی آغاز شد. بدین ترتیب این شبکه، پس از شبکه‌های استانی فارس، اصفهان و سهند، چهارمین شبکهٔ استانی بود که به پخش برنامه‌هایش در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز انجام می‌گرفت.

همزمان با آغاز پخش شبانه‌روزی این شبکه، بخش خبری ساعت ۱۰:۳۰ و نیز بخش‌های خبری عربی و انگلیسی نیز به شبکهٔ خراسان رضوی اضافه شدند.